روان شناسی پرورشی(تربیتی) شاخه ای از علم روان شناسی است که هدف آن کمک به پرورشکاران در امر پرورش است.

روانشناسی پرورشی یعنی کاربرد اصول و قوانین علم روان شناسی در امر پرورش.

رویکرد رفتاری

رویکرد رفتاری تنها به آن دسته از فعالیتهای برونی جاندار توجه دارد که قابل مشاهده و اندازه گیری باشند.

این نظر که تنها رفتار باید موضوع روانسناسی باشد اولین بار در نیمه اول قرن بیستم توسط واتسون عنوان شد.

پس از ایشان روانشناسان دیگری ازجمله اسکینر (روان شناسی محرک-پاسخ)این دیدگاه را توسعه دادند.

رویکرد شناختی

رویکرد شناختی با فرایندهایی مانند ادراک،به خاطر سپردن، استدلال،تصمیم گیری،حل مسئله، و نیز رابطه اینها با رفتار سروکار دارند.

این دیدگاه واکنشی در مقابل محدودیتهای دیدگاه رفتاری است.

در این دیدگاه بر اساس مقایسه ذهن انسان با کامپیوتر به نتایج جالبی رسیدند.

رویکرد روانکاوی

در رویکرد روانکاوی تاکید بر انگیزه های ناهشیار است که ریشه در تکانه های جنسی و پرخاشگرانه ی واپس رانده دارد.

همزمان با رشد رفتارگرایی در آمریکا، فروید روانکاوی را در اوایل قرن بیستم در اروپا پایه گذاری کرد.

فرض بنیادی در این نظریه این است که بخش عمده رفتار،ریشه در فرایندهای ناهشیار دارد.

روانشناسی تربیتی